070-3468288
12 april 2021
Inmiddels ben ik 41.2 weken zwanger van ons derde kindje. Mijn twee dochters namen ook allebei hun tijd (41.0 en 41.5) dus ik verwacht dat onze zoon dat ook zal doen.
We zijn bezig met klussen en rijden van de gamma naar de praxis terwijl de meisjes op school zitten. Halverwege de dag besluit ik de tens vast op te plakken want ik heb veel harde buiken. Ik ben er zo van overtuigd dat ik de 42 weken dit keer ga aantikken dat het nog niet in me op komt dat het begonnen zou kunnen zijn.
'S avonds maak ik pizza en doen we na het eten de baby momma dance (want je weet maar nooit of het door gaat zetten en dat stond stiekem toch wel op m'n Bucket list).
Terwijl m'n man de kindjes in bed legt ruim ik beneden op. De harde buiken worden wat krachtiger en ik voel dat ik afscheid moet gaan nemen van het tijdperk van mijn zwangerschappen. Dat is moeilijker dan ik had verwacht. Ik trek me even terug en aai m'n buik die duidelijk anders aanvoelt.
Ik bel rond 20.30 de verloskundige, de doula en een vriendin die de geboorte gaat filmen. Ze komen rond 21.00 en samen maken we onze huiskamer gezellig. De zoutlampen en kaarsjes aan en het bad wordt opgeblazen. M'n man heeft de meisjes in bed gelegd en leest berichtjes van De Speld voor. We lachen en kletsen met z'n allen. In m'n hoofd denk ik: ik hoop dat het niet te snel gaat want dan is de magie voorbij.
Na een eerste keizersnede en tweede geboorte in bad in een ziekenhuis heb ik dit keer besloten thuis te willen blijven. Dat is buiten het standaard protocol dus stap ik – met een dubbel gevoel – over op een caseload verloskundige. Bij Mundo had ik een goed gevoel, wat als dat nu niet zo is? Maar gelukkig voelt het bij Vroedvrouw Ellen meteen goed. We bespreken uitgebreid de risico's en maken een goed plan B.
Ellen luistert elk kwartier naar het hartje van de baby. Dat hebben we van tevoren zo afgesproken zodat zij een beeld heeft van hoe het gaat met de baby.
Ik ga even onder de douche en keer steeds meer in mezelf. M'n man aait me en de doula geeft tegendruk bij iedere golf. Ik geniet van de geborgenheid en de liefde die ik om me heen voel van alle lieve mensen bij ons in huis. Wat een geweldig gevoel is dit.
We hebben ook afgesproken dat Ellen in principe geen vaginale touchés doet. Dat blijkt niet nodig want ineens voel ik een heel duidelijk omslagpunt in de golven. Ik herken het gevoel. Ik ben er mentaal nog niet helemaal klaar voor en probeer het tegen te houden, maar dat gaat niet meer. Ellen stelt voor dat m'n man onze oudste dochter wakker maakt want die wilde er graag bij zijn. Ik denk nog, het gaat nog wel even duren dus is dat niet een beetje vroeg? Maar Ellen had het goed ingeschat.
M'n man en dochter knijpen in m'n handen en mn dochtertje aait over m'n haar. Er gaat door m'n hoofd heen: wat weet een 6-jarige intuïtief goed wat ze moet doen op zo'n moment…
Ik ga terug in bad en voel het hoofdje van onze zoon. Zijn hoofd wordt geboren en ik voel hem draaien. Wat een gek gevoel. Dan komen de schouders en hij zweeft het water in. Ik til hem op en daar komen de tranen. M'n dochter maakt met een handdoek z'n gezichtje droog en aait over z'n bolletje. Ik leg hem op m'n borst en hij begint direct te sabbelen. Wat een rijk gevoel!
